Hoe is het begonnen ?
Als jongetje van 7 a 8 jaar had ik sierduiven en postduiven door elkaar. Ik had ze toen puur voor de gezelligheid. Daar ben ik mee begonnen nadat mijn vader samen met een oom en mijn opa zelf duiven hadden gehad.
Een paar jaar later, op mijn 20ste jaar, ging ik samen wonen met mijn huidige vrouw Ilona in een huurhuis in Emmeloord. Na 4 jaar daar te hebben gezeten, ben ik overgegaan naar een koophuis in het centrum van Emmeloord met een tuin van 25 meter lang en 7 meter breed, dus voldoende voor een duivenoptrekje.
Op dat moment werkte ik bij een bedrijf in de buurt, en daar kwam ik in contact met iemand die duiven had. Toen ben ik daar even een kijkje gaan nemen, en jawel, je raad het al; het duivenvirus sloeg over. Na enig overleg met mijn vrouw ben ik gestopt met voetbal en begonnen met duiven. Dat deed ik in een tuinhuisje met daarin vier koppels. In het begin was het aftasten of het wel goed te combineren was met mijn huidige werk, veehouderijmedewerker. En dat bleek gelukkig goed te kunnen. Dus hoppa, tuinhuisje weg, want er kwam een nieuw hok, gemaakt door mijn vader. Het werd een hok van 3 meter met 2 afdelingen, in 1 afdeling 6 nestbakken.
Na 3 jaar op nest te hebben gespeeld, is het hok uitgebreid naar 4 meter met drie afdelingen en ben begonnen met dubbele weduwschap, omdat ik op nest nooit op de uitslagen stond. En verbazingwekkend genoeg vloog ik de eerste paar vluchten al top 20, en soms top 10 in de vereniging. Helaas na enige tijd zakte de resultaten, alleen de duivinnen bleven scoren. Dus heb ik in 2014 alleen met duivinnen gevlogen. Het ging redelijk, maar niet fantastisch. Behalve mijn toppertje uit 2012, de mug 097 (Delbar x Huizinga). Deze werd 16e duifkampioen van de vereniging in 2014 op dagfond, voor mijn begrip goed.
Eind 2014 is het hok verbouwd, een hok van 6 meter. Zodoende kon ik kweekkoppels laten komen voor 2015. Het hok is nu groot genoeg en groter hoefde het ook niet voor mij, maar toen M vd Ree (overleden) aangaf dat hij ging stoppen en voor mij een mooie officieel hok had staan ging ik toch over stag want ja van zo'n liefhebber een hok van 7 meter overzetten waar jaren goed op gevlogen is op de vitesse/midfond kon ik niet laten slopen maar een 2 de kans op een andere locatie geven leek ons beide een betere keus ,maar dan ist nu echt klaar, groter moet en wil ik het niet hebben het is een hobby en doe het ten eerste voor mijn plezier en de rest is mee genomen en daarbij komt ook kijken dat ik tijd over moet houden voor mijn gezin," en daar moet je altijd rekening mee houden."
''Het gaat nog niet zoals het moet''
Begin 2018 hok verbouwd naar een L hok van wegen ruimte gebrek voor Kinderopvang ILONA, de kids hadden geen ruimte om te draaien voor het hok en waren de rennen de pineut, maar goed na die verbouwing was 2018 niet het jaar wat ik had verwacht maar goed op naar 2019 met wat kleine aanpassingen in het geschied moet het een verbetering worden. ''Gas er op'' maar ook daar bleef het vechten tegen de juiste swing opt hok,was het de verluchting of de stand van het hok ik weet het nog steeds niet dus weer wordt er gerammeld aan het hok om de juiste combinatie te vinden voor 2020.
Elk jaar probeer ik tussen de 16 a 20 doffers te hebben om te starten.
De doelstelling voor de komende jaren is dagfond top 5 spelen in de vereniging, en, als het lukt in afdeling Friesland ’96 (txt).
De toekomst zal het uitwijzen.
Veel kijkplezier op mijn site!
Met vriendelijke groet,
Nick van Adrichem
Als jongetje van 7 a 8 jaar had ik sierduiven en postduiven door elkaar. Ik had ze toen puur voor de gezelligheid. Daar ben ik mee begonnen nadat mijn vader samen met een oom en mijn opa zelf duiven hadden gehad.
Een paar jaar later, op mijn 20ste jaar, ging ik samen wonen met mijn huidige vrouw Ilona in een huurhuis in Emmeloord. Na 4 jaar daar te hebben gezeten, ben ik overgegaan naar een koophuis in het centrum van Emmeloord met een tuin van 25 meter lang en 7 meter breed, dus voldoende voor een duivenoptrekje.
Op dat moment werkte ik bij een bedrijf in de buurt, en daar kwam ik in contact met iemand die duiven had. Toen ben ik daar even een kijkje gaan nemen, en jawel, je raad het al; het duivenvirus sloeg over. Na enig overleg met mijn vrouw ben ik gestopt met voetbal en begonnen met duiven. Dat deed ik in een tuinhuisje met daarin vier koppels. In het begin was het aftasten of het wel goed te combineren was met mijn huidige werk, veehouderijmedewerker. En dat bleek gelukkig goed te kunnen. Dus hoppa, tuinhuisje weg, want er kwam een nieuw hok, gemaakt door mijn vader. Het werd een hok van 3 meter met 2 afdelingen, in 1 afdeling 6 nestbakken.
Na 3 jaar op nest te hebben gespeeld, is het hok uitgebreid naar 4 meter met drie afdelingen en ben begonnen met dubbele weduwschap, omdat ik op nest nooit op de uitslagen stond. En verbazingwekkend genoeg vloog ik de eerste paar vluchten al top 20, en soms top 10 in de vereniging. Helaas na enige tijd zakte de resultaten, alleen de duivinnen bleven scoren. Dus heb ik in 2014 alleen met duivinnen gevlogen. Het ging redelijk, maar niet fantastisch. Behalve mijn toppertje uit 2012, de mug 097 (Delbar x Huizinga). Deze werd 16e duifkampioen van de vereniging in 2014 op dagfond, voor mijn begrip goed.
Eind 2014 is het hok verbouwd, een hok van 6 meter. Zodoende kon ik kweekkoppels laten komen voor 2015. Het hok is nu groot genoeg en groter hoefde het ook niet voor mij, maar toen M vd Ree (overleden) aangaf dat hij ging stoppen en voor mij een mooie officieel hok had staan ging ik toch over stag want ja van zo'n liefhebber een hok van 7 meter overzetten waar jaren goed op gevlogen is op de vitesse/midfond kon ik niet laten slopen maar een 2 de kans op een andere locatie geven leek ons beide een betere keus ,maar dan ist nu echt klaar, groter moet en wil ik het niet hebben het is een hobby en doe het ten eerste voor mijn plezier en de rest is mee genomen en daarbij komt ook kijken dat ik tijd over moet houden voor mijn gezin," en daar moet je altijd rekening mee houden."
''Het gaat nog niet zoals het moet''
Begin 2018 hok verbouwd naar een L hok van wegen ruimte gebrek voor Kinderopvang ILONA, de kids hadden geen ruimte om te draaien voor het hok en waren de rennen de pineut, maar goed na die verbouwing was 2018 niet het jaar wat ik had verwacht maar goed op naar 2019 met wat kleine aanpassingen in het geschied moet het een verbetering worden. ''Gas er op'' maar ook daar bleef het vechten tegen de juiste swing opt hok,was het de verluchting of de stand van het hok ik weet het nog steeds niet dus weer wordt er gerammeld aan het hok om de juiste combinatie te vinden voor 2020.
Elk jaar probeer ik tussen de 16 a 20 doffers te hebben om te starten.
De doelstelling voor de komende jaren is dagfond top 5 spelen in de vereniging, en, als het lukt in afdeling Friesland ’96 (txt).
De toekomst zal het uitwijzen.
Veel kijkplezier op mijn site!
Met vriendelijke groet,
Nick van Adrichem
